Ξύπνησα τρεις παρά δέκα, κάθιδρος, σε ένα σπίτι που έβραζε. Είχε ξεχάσει η Ειρήνη να ανοίξει το αιρκοντίσιον. Το άνοιξα και ξάπλωσα πάλι. Από επιστημονική διαστροφή αναρωτήθηκα αν άλλαξε τόσο ο καιρός ή αν άλλαξε ο τρόπος που εμείς τον αισθανόμαστε ή και τα δύο μαζί… Τα συμπεράσματα επί αυτού θα τα κοινοποιήσω αργότερα.

Από πολιτική διαστροφή όμως σκεφτόμουν πόσο μοιάζει το παρελθόν της Ελλάδας με το αιρκοντίσιον. Τα πάντα γίνονταν με τον κανόνα «δημόσια ζημιά για το ιδιωτικό κέρδος». Όπως δροσίζω το σπίτι μου ρίχνοντας το ζεστό αέρα έξω, μαζί με τις θερμικές απώλειες του μηχανήματος (τόκος), στο δημόσιο χώρο, έτσι και η πολιτική ζωή της Ελλάδας. Να βολέψω τον εαυτό μου και ας το πληρώσουν οι άλλοι, όλοι-και έχει ο θεός. Μέχρι που η δημόσια ζημιά -ο καυτός αέρας έξω- μπήκε μέσα στα σπίτια μας ζεστότερος, από τις χαραμάδες, από τις πόρτες και από τα παράθυρα που αναγκαστικά ανοίξαμε.

Όπως πετάμε το πλαστικό του καφέ στη νησίδα-δεν το πετάμε στο αμάξι μας (στον ιδιωτικό χώρο) αλλά έξω στον δημόσιο. Το αμάξι μας είναι καθαρό αλλά το σκουπίδι πληρώνεται έντοκα αφού κάθε μέρα μας χαμογέλα η ασχήμια του μέσα από τη νησίδα. Όπως χάρισαν συντάξεις και μισθούς σε ημέτερους οι πολιτικοί μας και αυτοί κέρδισαν τη παραμονή τους στην εξουσία (ιδιωτικό όφελος) και εμείς πληρώνουμε το οικονομικό τίμημα (δημόσια ζημία). Όπως ανοίξαμε σε κάθε ραχούλα και ΤΕΙ για να πουληθούν οι καφέδες και να βολέψουμε το τοπικό real estate(ιδιωτικά οφέλη) αλλά τώρα πληρώνουμε όλοι μαζί και έντοκα τη λειτουργία τους (δημόσια ζημία). Και αυτά τα μικρά ιδιωτικά οφέλη μεγάλωσαν, φούσκωσαν και άφρισαν, μας έμαθαν μια άλλη ζωή που βασίστηκε σε δανεικά δικά μας ή δανεικά του κράτους για να μας τα δώσει, εξαφάνισαν το δημόσιο καλό και το έκαναν δημόσιο κακό. Και τώρα μπαίνει στα σπίτια μας από πόρτες και παράθυρα όπως ο ζεστός αέρας…και πουθενά δεν νιώθουμε πια καλά.

Είναι δύσκολο να δαμάσει κανείς το ιδιωτικό του θέλω έναντι του κοινού καλού. Αλλά αξίζει να το έχουμε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Ας θυμόμαστε ότι το κοινό καλό δεν προκύπτει από μικρά ιδιωτικά οφέλη. Αλλά το κοινό όφελος όταν και όπου επιτευχθεί θα παράγει τα μικρά ιδιωτικά οφέλη.

…θα ξυπνήσω σε μια πιο ζεστή Αθήνα σήμερα. Καλό ξημέρωμα.